Sport en God

 

Het voetbalseizoen is weer afgelopen. De Champions League finale is gespeeld en zo ook de vaderlandse nacompetitie. De komende tijd geen voetbal op tv. Ik vind het jammer. Zondagavond kijk ik met veel plezier naar Studio Sport. Het herinnert me eraan dat Gods schepping veel groter is dan ik in mijn werk vaak beleef.

Want in mijn werk doe ik Gods schepping tekort. Werken is voor mij vooral lezen, denken, praten, schrijven. Ik heb mijn hoofd ervoor nodig en mijn vingers (om te typen). De rest van mijn lichaam hangt als een soort zak met organen in een stoel en levert zuurstof en voedingstoffen voor de keihard werkende hersenen, mond en handen. Mijn voeten, benen, armen, schouders en rug, vervelen zich te pletter, maar ze hebben geen keus.

Gelukkig is er dan ook nog sport. Eén van de beste dingen in het leven. Vooral als je het zelf doet. Ja, ik weet wel dat Paulus zegt dat de oefening van het lichaam van weinig nut is. Maar zijn situatie was ook wel een beetje anders. Hij maakte enorme voetreizen om van de ene naar de andere gemeente te komen, dus met zijn conditie zat het vast wel goed.

Een halfuurtje hardlopen herinnert me eraan dat ik longen heb, een hart. (En helaas: ook een milt.) Mijn hele lijf volop in actie. Nat van het zweet. Maar weinig dingen kunnen me zo sterk het gevoel geven: ik leef!

God schiep de mens met verstand, inzicht en fijngevoeligheid. Maar ook met benen, armen en spieren. God maakte de hele wereld alleen door te spreken. Maar het lichaam van de mens boetseerde Hij met zijn blote handen. Sporten is die Schepper prijzen.

 

 

 

In de Reformatie (mei 2013)

 

COPYRIGHT © 2012 | ALL RIGHTS RESERVED