Bram Beute

‘Church is a bad word. Veel vervolging hebben kerken aan zichzelf te danken. Laatst werd er in een dorp in de buurt een kerk afgebrand door Boeddhisten. Dat lijkt dan vervolging om het geloof, maar de waarheid was anders.’

Ik praat met Ajit Perera predikant van Grace Church in Colombo, Sri Lanka. Ik ken hem nog van de Internationale Cursus van 2011 die hij in Nederland bij De Verre Naasten en de TUKampen volgde. Vanochtend preekte hij over Johannes 16. Jezus zegt daar o.a. “Jullie zullen het zwaar te verduren krijgen in de wereld, maar houd moed: ik heb de wereld overwonnen.” En inderdaad, christenen in Sri Lanka hebben het zwaar. Ze zijn een kleine minderheid (6%) in een land dat gedomineerd wordt door Boeddhisme (69%), dat op een agressieve manier fundamentalistischer wordt.

Maar kerken lokken vervolging ook uit, volgens Ajit. Zo zijn er kerken die hongerige mensen als ze naar de kerk komen te eten geven. Boeddhisten vinden dat onethisch. En terecht, want zo probeer je mensen christen te maken door misbruik te maken van hun kwetsbare situatie. Ook worden veel mensen in het christendom teleurgesteld doordat ze valse beloften van genezing krijgen voorgeschoteld. De situatie van de afgebrande kerk bijvoorbeeld. Aan twee ernstig zieke hartpatiënten was in de kerk genezing beloofd, maar feit is dat ze de mensen hebben laten dansen tot ze er letterlijk dood bij neervielen!

‘Je moet mensen de waarheid over het geloof vertellen’, zegt Ajit. In de kerk die hij begonnen is zaten vanochtend zo’n 25 mensen. De meeste waren ooit Boeddhist. De waarheid vertellen doet Ajit door het evangelie volgens Lukas te verspreiden. Dat werkt veel beter dan een tractaatje, dat gooien mensen weg, maar een boek houden ze, want religieuze boeken zijn hier heilig, die gooi je niet weg. En dan gaan ze het vaak na verloop van tijd ook lezen. Bij het boek doet Ajit een briefje: ‘Als je denkt dat dit de waarheid is of belangrijk, kom nog eens langs. Als je het niets vindt, geef het dan aan een ander.’

De kerken die we vandaag bezocht hebben trekken niet-christenen aan. Zozeer zelfs dat Boeddhisten volgens Ajit begonnen zijn met een imitatie van de zondagscholen van kerken, om zo de kinderen bij het Boeddhisme te houden.

Ook in een ander opzicht zijn kerken in Sri Lanka bijzonder. In Sri Lanka is veel strijd geweest tussen Tamils en Singalezen. Lange tijd was Singalees de enige officiële taal. Jarenlang vochten de Tamil Tijgers met alle macht voor een eigen staat. Daar heeft de regering een paar jaar geleden met grof geweld een eind aan gemaakt. Het schijnt dat je je als Singalees maar beter niet kunt vertonen in het Tamilgebied. De kloof is groot.

Ook religieus. Boeddhisten zijn Singalezen en Hindoes zijn Tamils. Zelfs ‘Moslim’ geldt hier als een etnische groepering. Maar Christenen vind je onder alle bevolkingsgroepen. In beide kerken die we vandaag bezochten waren er diensten in het Tamil, Singalees en Engels. En al die groepen vormen samen één kerk. In Grace Church wordt dan ook maandelijks één gezamenlijke dienst gehouden en in de Christian Reformed Church wordt de stichtingsdag jaarlijks gevierd met een grote gezamenlijke dienst. Een lid van de Christian Reformed Church die we s middags bezoeken vertelt over de verzoening die kerken zoeken tussen de verschillende partijen. Dat is uniek in Sri Lanka: ‘De kerk is het enige godsdienstige instituut dat mensen van verschillende bevolkingsgroepen aan elkaar verbindt.'