Bram Beute

Kennelijk is het toch nog steeds een taboe. Dominee zijn en tegelijk niet zeker weten of God wel bestaat. Ruim zes jaar geleden werd het onderzoekje gedaan waar dit krantenstukje naar verwijst. Ik moest daar deze week weer aan denken. In die tijd werd ik – voor iets heel anders – geïnterviewd. Maar toen dit ter sprake kwam, dook die journalist erop. Dominee zijn en twijfelen, dat was toch iets bijzonders. Ik kon en kan me eerlijk gezegd niet zo goed voorstellen dat maar 1 op de 6 predikanten twijfelt aan het bestaan van God.

Deze week werd ik door Rik Bokelman geïnterviewd voor de website cip.nl. Een christelijk informatieplatform waar ook regelmatig interviews met dominees te lezen staan. En ook hij begon vooral door te vragen toen het over mijn twijfels ging. Is het echt zo gek dat ik als 21e- eeuwse dominee regelmatig twijfel aan het bestaan van God? Dat ik me soms afvraag of het allemaal wel waar is?

Stiekem denk ik dat veel meer collega’s zich dat afvragen, maar het niet hardop zeggen. Ik denk juist dat je het wel hardop moet zeggen. In elk geval tegen God. In de Bijbel staan gebeden van mensen die allerlei vertwijfelde vragen aan God stellen: ‘Luistert U wel?’ ‘Geeft U wel om ons?’ ‘Waarom laat U mij in de steek?’ Enzovoort. In de Bijbel wordt nooit aan God gevraagd ‘bestaat U eigenlijk wel?’ Niet omdat dat een brug te ver is. Maar gewoon omdat dat niet in de hoofden van mensen opkwam. Wat je ook geloofde – het idee dat er helemaal geen God zou zijn, paste niet echt in die tijd en cultuur.

In onze tijd wel. Het lijkt me goed om die vraag niet te ontkennen, maar uit te spreken. In elk geval tegenover God. Maar misschien ook wel tegenover elkaar.

Over dit onderwerp schreef ik ook een uitgebreider artikel in De Reformatie. Dat artikel vind je hier.

.