Bram Beute

(Deze blog gaat over de Internationale Cursus in Zuid-Afrika. Een paar dagen geleden schreef ik er ook al over.)

Een erg inspirerende ochtend gehad! Met acht mensen zaten we rond de tafel. Vijf van hen waren deelnemers van de Internationale Cursus (IC) in Kampen in 2011 of 2012. Aan het eind van die cursus hebben ze een plan gemaakt. Vanmorgen keken we daarop terug en vertelde iedereen hoe hij met zijn plan aan de slag was gegaan en wat de resultaten daarvan waren.

Daar was ik erg van onder de indruk. Laat ik kort een paar voorbeelden geven.

Anjan Jena is een dominee uit New Delhi. Hij had zich voorgenomen om jongeren uit zijn kerk meer te vertellen over Hindoeïsme (de godsdienst die het merendeel van de Indiërs aanhangt). Dat zou hen helpen in gesprek met Hindoes te gaan om hen het evangelie uit te leggen. Aansluitend op deze lessen zou hij ook niet-christenen uitnodigen om thee te drinken, spelletjes te doen en iets van het evangelie te vertellen. Hij hoopte dat er op die manier ook Hindoes tot het geloof in Jezus Christus zouden komen. Anjan is enthousiast met zijn plan aan de slag gegaan. Niet alleen jongeren bleken geïnteresseerd in zijn lessen, maar ook andere leden van zijn gemeenten. Heel wat niet-christenen bezochten ook de andere bijeenkomsten. In twee jaar tijd was zijn kerk nu gegroeid van 100 naar 120 mensen.

Mande Lenge uit Congo vertelde dat hij terugkeerde van de IC met een plan om evangelisten te trainen. Hij besprak dat met de kerkleden in Lubumbashi, waar hij woont. Maar zij hadden het idee dat het beter zou zijn eerst meer over de Bijbel en het christelijk geloof te leren. Daarom begonnen ze studies met een groepje aan huis, wat uiteindelijk leidde tot de oprichting van een Bijbelschool waar mensen 8 maanden per jaar op zaterdag komen studeren.

Het waren niet alleen succesverhalen die verteld werden. Er waren ook verhalen van deelnemers die thuiskwamen en niet genoeg medewerking kregen van anderen om hun plannen uit te voeren. Wat ik bemoedigend vond, was dat ze echter niet opgaven, maar hun plannen aanpasten en doorgingen, en zo toch resultaten zagen van hun inspanningen.

Het was een mooi begin van ons werk in Zuid-Afrika. Bijzonder om te horen hoe God door mensen aan het werk is. Bemoedigend om te zien dat al die inspanningen, die we in 2011 en 2012 met zoveel mensen hebben gedaan om de IC te organiseren, wereldwijd zoveel mooie dingen oplevert.

's Middags hebben we gediscussieerd over de doelen en de inhoud van de training die we willen samenstellen. Iedereen die wel eens een scriptie, artikel, boek of training heeft moeten schrijven, weet hoe lastig het is om een goede doelstelling te vinden en een goede opzet. Toch was het goed ermee bezig te zijn. De meeste dingen die genoemd werden, lijken goed aan te sluiten bij wat we in Nederland hebben voorbereid. Daar gaan we dus de komende dagen mee aan de slag. Ik ben benieuwd wat dat oplevert: The proof of the pudding is in the eating.